(ἐπὴ τῆς γῆς

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;

(γῆ τε καὴ ἥλιος Hom.; πότερον ἥ γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύλη Plat.; οὐρανῷ μιγνύειν γῆν Plut.)

(μικτὰ ὕδατος καὴ γῆς Arst.)

(κατὰ γῆς στελλεσθαι Xen.)

ποῦ γῆς ; Soph. — в каком месте света?, где именно?;

(γεωργεῖν τέν γῆν Arst.)

(ἥ γῆ ἥ Ὀλυμπία Plut.)

(γῆν πρίασθαι Lys.; ἥ τῆς γῆς κτῆσις Arst.)

(ὅ θανὼν γᾶ καὴ οὐδὲν ὢν κείσεται ταλας Soph.; τὰ ἐπί τοῖς οὐρανοῖς καὴ τὰ ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

(ἡνία ὀπίσσω Hom.; τὰ ὅπλα, χαλινούς Her.; τὰ νεῦρα Plat.)

κατατεινόμενος ὑπὸ τῆς βασάνου Dem. — будучи допрошен под пыткой

(τὸ στρατόπεδον ἐς τέν Πλαταιΐδα Her.)

(τέν κέρκον Arst.)

(πρὸς τέν γῆν τὸ σῶμα κατατείνεσθαι Plut.)

(τοὺς φοίνικας ἐπὴ τῆς γῆς Arst.; τινὰ ἐπὴ τοὔδαφος Plut.)

(δεσμῷ Plut.)

(διώρυχας Her.)

(ἐκ τῶν Ταυρικῶν οὐρέων εἰς τέν Μαιῆτιν λίμνην Her.; διὰ τοῦ μεσεντερίου παράπαν Arst.)

(ὅ λέων τρέχει κατατείνας Arst.)

(τέν ῥώμην ὅλην εἴς τι Polyb.)

(κεραυνὸν χαμᾶζε, ὑψόθεν ἐέρσας Hom.; ὅπλα εἰς ἅλα Eur.)

(ἄγκυραν Her.; δίκτυα Arst.; ὀθόνην ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

(κοντόν ἐς τέν λίμνην Her.; τινὰ εἰς ὕπνον Eur.)

σπονδὰς κ. Eur. — совершать возлияния;

(ἐς πᾶσαν τέν Ἑλλάδα Her.)

(κόμας εἰς ὤμους Eur.)

(πώγωνα Arph., med. Plut.)

(μέχρι τοῦ μέσου Plat.)

(ἐς γόνυ Plut.)

οὐ καθεῖτο τὰ τείχη ὥσπερ νῦν Thuc. — стены не были доведены до того места, где они теперь;

(ἅρματα ἑπτά Thuc.; ζεύγη Isocr.)

(τέν πρώτην διδασκαλίαν Plut.)

(πρόφασιν Arph.)

(εἰς ἀγῶνα Plut.; ἐς τοὺς ἀγῶνας Luc.)

(ἀφ΄ ὑψηλοῦ πύργου Hom.; ἀπὸ τῆς κλίμακος Arph.; ἐν κονίῃσι, ἐπὴ γαίῃ Hom., ἐπὴ τῆς γῆς Xen. и εἰς τέν γῆν NT.)

πρηνές ἁλὴ κάππεσε Hom. — (Одиссей) бросился стремглав в море

πρὸς ἡμῶν κάππεσε Aesch. — от нашей руки пал (Агамемнон)

(εἰς ἀπορίαν, εἰς ἀπιστίαν Plat.; πρὸς οἴκτους καὴ ὀλοφυρμούς Plut.)

(γένος ἄτιμον καὴ καταπεπτωκός Plut.)

(τὰ βλέφαρα καταπίπτει Arst.)

(ζυγόν, πρυμνήσια Her.)

(ἵππους ἐξ ὀχέων или ὑφ΄ ἅρμασιν Hom.)

(ζώνην, θώρηκα Hom.; στολάς Soph.)

(στόμα Eur.)

(γράμματα Eur.; σφραγῖδας NT.)

(τινὰ δεσμῶν Aesch. и ἐκ τῶν δεσμῶν Plat.; εἱρκτῆς τινα Dem.; ἐκ τῆς φυλακῆς NT.)

(ἡνίαν Soph.)

(ἀγορήν Hom.)

(τέν κοιλίαν Arst.)

(Τροίης κρήδεμνα Hom.; γέφυραν Xen.; ἥ πρύμνα ἐλύετο ὑπὸ τῆς βίας τῶν κυμάτων NT. - ср. 1)

(τάξιν Xen.)

λελύσθαι ἀπ΄ ἀλλήλων Xen. — не общаться друг с другом

(σπονδάς Thuc.; ἐντολάς NT.)

(κακότητος Hom.; ἐκ πενθέων Pind.)

(τὰς ὠδῖνας τοῦ θανάτου NT.)

λ. μένος τινί Hom. — пресечь чью-л. жизнь

(βίον Eur. и τὸ τέλος βίου Soph.)

(μάχην Arph.; νεῖκος Hom.; ἔριν Eur.)

(ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὴ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς NT.)

(νόμους Her.; ψῆφον Dem.; διαθήκας Isae.)

(ἀπορίαν Plat.; αἴνιγμα Luc.)

(τοῦ θεοῦ μαντεῖα Soph.)

(τὰς ἁμαρτίας Arph.; φόνον φόνῳ Soph.)

(μισθούς Xen.)

(λύει δ΄ ἄλγος Eur.)

(τὸν παραλογισμόν Arst.)

(πολλοὴ δὲ πλέξαντες εὖ λύουσι κακῶς Arst.)

(τινὰ ἀρχῆς Diod.)

(ἔργον, ὁδόν Hom.)

(λᾶαν ὠθεῖν Hom.)

(ἄ. ἰέναι Her.; ἥ ἄ. ὁδός Xen.)

τὸ или τὰ ἄ. Xen., Plat. — верхняя часть;

(τὰ ἄ. τῆς Ἀσίης Her.)

οἱ ἄ. χρόνοι Dem., Diod., Luc. — былые времена;

ἄ. τῶν ἱππέων Xen. — выше всадников, т.е. за конным строем

(αὐ. διδάσκειν τὰς θυγατέρας Luc.)

(τὰ ἐπὴ τῆς γῆς Arst.)

(τὼ πόδε Diog.L.)

(ἐπὴ τῆς γῆς Xen.)

χρέμπτεσθαι ἐπισεσυομένον Luc. — кашлять затяжным кашлем

φθέγγεσθαι ἐπισεσυρμένον Luc. — говорить невнятно;

(ἐπὴ τῆς γῆς Arst.)

ἥμενος ἢ ἕρπων Hom. — сидящий (дома) или бродящий (вне дома);

(ἐξ εὐνῆς Arph.)

ἕρπεθ΄ ὡς τάχιστα Soph. — уходите поскорее;

(νόσος ἕρπει τινί Plut.)

(πόλεμος ἕρπει Arph.)

γαστέρας κ. Theocr. — перекатывать свое тело, клубиться, ползти ( о змеях);

(οἱ κάνθαροι κυλίουσι κόπρον Arst.)

(τροχὸς κυλίεται Arst.)

(περὴ την ἀγοράν Arst.)

(ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

ὄπισθεν ὑποτετάχθαι τινί Luc. — стать за кем-л., т.е. укрыться за чьей-л. спиной;

(τινά τινι Plut.)

ὑ. τινὰ ὑπὸ ὄνομά τινος Polyb. — относить кого-л. к категории чего-л.;

χ. περὴ Αἴγυπτον Her. — находиться в Египте;

ἢν χρονίσῃ πρὴν ἐς ὄψιν ἐλθεῖν Thuc. — если он промедлит со своим появлением;

(χρονιζομένη φιλία Arst.)

χρονίζει τοῦτο δρῶν Plat. — он продолжает делать то же

χρονισθεὴς ἀπέδειξεν ἦθος τὸ πρὸς τοκέων Aesch. — подросши, (львенок) обнаруживает нрав (своих) родителей

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(τι πρὸς τὸ φῶς Plat.)

(τὸ κέρας ἀπὸ τῆς γῆς Xen.)

(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τέν Χίον Xen.)

(τινὰ εἰς ἡρωϊκέν τάξιν Dem.)

(τὸν θυμόν Her.)

(ἀδικήματα εἰς τὰ δικαστήρια Plat.; τὸ καταψηφιζόμενον ἐπὴ τοὺς ἄρχοντας Arst.)

(τὸ στρατόπεδον Thuc.; τὰ ὑγρὰ ἐκ μέσων Plut.)

(τινὰ εἰς τὸν περὴ τοῦ πράγματος λόγον Plat.; τοῖς στρατιώταις τι Plut.)

(ἐπὴ τέν ἀρχέν τῆς ὑποθέσεως Polyb.)

(παρὰ τέν θάλασσαν NT.; αὐτός τε κάθησο καὴ ἄλλους ἵδρυε λαούς Hom.)

(ἐπὴ πέτρῃ Hom.; ἕδραν Eur.; πρὸς τὸ πῦρ Arph.; ἐφ΄ ἵππων Xen.; θρόνῳ Eur. и ἐν θρόνῳ Her.; ἐπὴ δίφρου Plat.; ἐπὴ τῇ τραπέζῃ Dem.; ἐπάνω τοῦ λίθου NT.)

οἱ καθήμενοι Thuc., Arst. — участники заседания;

(ἐνὴ μεγάροισι Hom.; ἐν πένθεϊ μεγάλῳ Her.)

(προϊέναι καὴ μέ κ. Thuc.; ἔχων δύναμιν τοσαύτην κάτησαι Her.)

(κ. καὴ σκιατραφεῖσθαι Xen.)

(περὴ τὰς Ἀχαρνάς Thuc.)

(οἱ Σειληνοὴ οἱ ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καθήμενοι Plat.)

(ἐπὴ πρόσωπον τῆς γῆς, ἐν σκότει NT.)

(βριθόμενοι ἄξονες Aesch.; ἔρις βεβριθυῖα Hom.)

(ναῦς βεβρίθει σάκεσσι καὴ ἔγχεσι Hom.; τροπαίοις βεβριθώς Plut.)

(σταφυλῇσι βρίθουσα ἀλωή Hom.)

(χειρὴ ἢ πλούτου βάθει Soph.). εὐδοξίᾳ β. Pind. быть славным

(βρίθει ὅ τῆς κακῆς ἵππος μετέχων Plat.; ἐπὴ θάτερον μέρος Arst., κάτω Anth.)

(τῇδε Hom.; οἱ ἱππεῖς ἐπὴ τὸ ἀριστερὸν ἔβρισαν Plut.)

(ὧδε ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί Hom.)

(μήκων καρπῷ βριθομένη Hom.; πέτηλα βριθόμενα σταχύων Hes.)

(τινὰ πλούτῳ Pind.; βλάσταις τέκνων βριθομένα Νιόβη Plut.; παρθενίων βριθομένη χαρίτων Anth.)

(πόδας, sc. θρήνυϊ Hom.)

(οἶνον, μαζὸν παιοί Hom.; λουτρὰ χειροῖν Eur.; πιεῖν Arph.)

(κρωσσὸν ποτῷ Theocr.)

(τόξον σκοπῷ Pind.; τόξα ἄλλῳ Eur.; ὀφθαλμόν τινι Luc.)

(ἐπί и κατά τινα Her., ἐπί τινι Thuc. и τινί Plut.)

(ποιεῖν τι Her.)

(ἀρχαῖς Arph.)

(τινά τινος Eur., Xen., Plat., Dem. и τινὰ μέ (οὐ) πράσσειν τι Soph.)

Ἀντίνοος δ΄ ἔτ΄ ἐπεῖχε Hom. — Антиной же все еще медлил;

(ἡμεῖς ἐπέσχομεν Plut.)

(περί τινος Luc., Sext.; ἐν τοῖς ἀδήλοις Plut.)

(τέν Ἀσίην πᾶσαν Her.; πάντα Xen.; θεὸς ὅ τὸν κόσμον ἐπέχων Arst.)

(ἑπτὰ πέλεθρα Hom.; med. ἀμφὴ γαίῃ Hes.; τόπον τινά Arst., Plut.)

νὺξ ἐπέσχεν Plut. — наступила ночь

(τινί NT.)